Zag ik de hoge bomen staan. Ik was een kind en wist niet beter, dan dat dat nooit voorbij zou gaan
Mijn ouderlijk huis staat TE KOOP
Dé plek waar het gras niet groener is bij de buren
De plek die mijn ouders zelf met eigen handen hebben gebouwd en verbouwd. Er kwam geen klusjesman aan te pas.
De plek waar we konden hockeyden in de tuin en waar we door de paardenwei van de buurman liepen om te spelen op het voetbalveld.
De plek waar mijn pa -als hij geen klusje in huis had- zo’n beetje dagelijks onder de Landrover lag, want er was altijd wel wat met dat ding. Op de vraag “Waar is papa?” Was het standaard antwoord van mijn moeder “In de schuur”.
De plek waar we in de zomer dagelijks de bbq aanstaken en de plek waar we in de winter ons opwarmden aan de houtkachel, in één rechte lijn liep ik van voordeur naar kachel, mijn jas ging pas uit als ik warm was. Ik ben opgegroeid met vuur.
De plek waar we op zondag met onze slaapzak naar beneden kropen om naar de sprookjes van Wilhelmus Cornelis te luisteren zodat mijn ouders nog even konden slapen.
De plek waar we als we honger hadden gewoon de broeikas of de moestuin inliepen en waar tomaatjes, worteltjes, druiven, walnoten, hazelnoten of ander lekkers zo voor het oprapen lag.
De plek waar vrienden en vriendinnen altijd welkom waren vooral om een sjekkie te roken met mijn pa (@inge de fluiter). De plek waar lekker eten en wijn drinken voorop staat, schuif maar aan, want mijn moeder maakt altijd te veel.
De plek waar we liedjes zongen, gitaar speelden, waar de liefde voor muziek ons met de paplepel werd ingegoten. Op deze plek heb ik mijn liefde voor kruiden, voor klussen en muziek meegekregen.
De plek waar ook mijn kinderen weer heerlijk hebben gespeeld. Ook zij hebben geplukt en gegeten uit de tuin, geravot, krokodillenbruggen gebouwd, ge-bbqed en zich aan de kachel opgewarmd.
En zo herhaald de geschiedenis zich. Nu en in de toekomst, maar dan wel voor een ander gezin.
Bedankt mooie plek, bedankt fijn huis, bedankt lieve pap en mam.
Over mooie dingen die voorbij gaan en herinneringen die blijven.
