Een jonge vrouw… net moeder. Ze had een kindje gekregen en na een paar jaar een burn-out rijker. Ze had ruim een jaar nodig om te herstellen. Nadat ze een tijdje weer goed functioneerde, kwam ze bij mij. Ze herkende de signalen en was bang weer in dezelfde valkuil te stappen. “Hoe kan dat toch? Ik heb dit al eens meegemaakt. Ik wil dit niet meer en toch krijg ik mijn gedrag niet gekeerd. Ik trek alles naar me toe, ik doe dit op mijn werk, doe dit thuis, wanneer ga ik eens goed voor mezelf zorgen?”
Na een ruime intake, hebben we haar gezin van herkomst opgesteld. En daar werd het zichtbaar. Het ontvouwde zich als vanzelf. De leegte en de kou was voelbaar bij haar vader. Haar vader was tijdens haar jeugd totaal niet aanwezig en met zijn aandacht vol bij zijn overleden broertje. Zij is hard gaan werken om de waardering én de aandacht van haar vader te krijgen. Onbegonnen werk. Uit die vicieuze cirkel kun je als kind niet stappen. Als volwassene neem je dit aangeleerde gedrag mee, terwijl je het helemaal niet meer nodig hebt. De rust verscheen nadat ze het verdriet teruggegeven had aan haar vader, het was niet van haar.
Dit schreef ze me later in haar email: “Ik heb veel inzichten gekregen, die ik niet had verwacht. Ik draag nu niet meer andermans lasten en neem geen taken meer op me die niet van mij zijn. Het gaat als vanzelf, dus onbewust is er zeker wat veranderd. En ik ben duidelijker geworden in mijn communicatie over wat ik wel of niet doe. Ik ervaar rust in m’n hoofd.”
Vind je het ook lastig om grenzen te stellen? Laat je je iedere keer overrulen en vraag je je af waarom? Plan hier je gratis telefonische sessie van 30 minuten.
